Karmaşık moleküller söz konusu olduğunda, ayna simetrisinin özelliği aynalanmış dönme davranışı anlamına da gelir. Temel parçacıklar arasındaki teslim, moleküllerin saat yönünde veya saat yönünün tersine görünmesini sağlar. Moleküllerin kararlılığı da bu harekete bağlıdır. Şu anda yayınlanan deneysel bir çalışmada, 60 yılı aşkın bir süre önceki Vester-Ulbricht hipotezi destekleniyor.
1950’lerin başlarında, nükleer fizikteki bir anormallik araştırıldı. Buna göre, Vester-Ulbricht hipotezi, bir radyoaktif çekirdeğin bozunması sırasında solak elektronlara karşı sağ elini kullanan elektronların üstünlüğünü tanımlar. Bu kavrayış, yeryüzünde yaşamın ortaya çıkmasından önceki zamanı da kapsar. Milyarlarca yıl önce radyoaktif elementlerin bozunumundan, DNA’nın ağırlıklı olarak solak olan öncüllerinin sağ elini kullanan elektronlar lehine bozunduğu söylenir. Bugünün DNA molekülünün sarmalı her zaman sağ ellidir.
Elektronların farklı elle kullanımı ile moleküllerin farklı reaksiyonları
Nebraska Üniversitesi’nden Joan Dreilling ve Timothy Gay nükleer fizik alanında deney yaptılar ve Vester-Ulbricht hipotezine dayanan çalışmalarını Physical Review Letters’da yayınladılar. Sağ elli moleküllerin, elektronların torku kirişe karşı değil demetle işaret ettiğinde, bir elektron demeti altında daha kolay kırıldığını gösterebildiler. Dreiling ve Gay, deneylerinde kademeli olarak reaksiyona giren elektronlar için özel bir gaz kullandılar. Elektron ve molekül çarpıştığında, molekül iki parçaya ayrıldı: nötr kısım ve elektrik yüklü kısım. Elektrik yüklü kısımda, bir kayıt elektrotu kullanılarak molekülün akım gücü ve bozunma hızı belirlenebilir.
Deneylerde, hem organik moleküller hem de elektronlar her iki dönüş varyantında kullanıldı.Deneyin her iki bileşeni de aynı el kullanımına sahipse, moleküller yüzde 0,03 daha sık kırıldı.
Dünyanın fiziksel yapısı hakkında bilgi
Timothy Gay, küçük varyansa rağmen, elektronların birlikte dönen moleküllerle reaksiyondaki düzensizliğinin artık deneylerde kesin olarak kanıtlanabileceğini açıklıyor. Kendisi ve Joan Dreilling tarafından yayınlanan çalışma, dünyanın biyomoleküler seviyesinde şu anda kanıtlanmış çok düşük varyansın etkisi gibi kapsamlı sorulara daha fazla yanıt verilmesini sağlayacaktır.