Uzun bir süre, tüm çocukların yüzde onu ila 30’unun sözde guguk çocukları, yani cehalet nedeniyle başka bir adamın çocuğunu büyüten babaların çocukları olduğu varsayıldı. Ancak yapılan son araştırmalar eski verilerin çok yüksek olduğunu gösteriyor.
Leuven (Belçika). Sözde baba, çocuklarının kendisinden olmadığını öğrenirse, bu güven suiistimali sonucunda ilişki bozulabilir ve derin bir psikolojik krize girebilir. Eski verilere inanıyorsanız, tüm çocukların yüzde onu ila 30’u sözde guguk çocuklarıdır – bu, en son bilimsel analizlere göre çok yüksek bir değerdir.
Belçika’daki Leuven Katolik Üniversitesi’nden Maarten Larmuseau liderliğindeki ekip, yeni bir çalışmada guguk kuşu çocuklarının gerçek oluşumunu ayrıntılı olarak inceledi ve yüzdeyi önemli ölçüde aşağı doğru düzeltmeyi başardı. Trends in Ecology & Evolution dergisindeki araştırmacılar, “Buna göre, yalnızca yüzde bir ila iki arasında guguk kuşu çocukları var” diye yazıyorlar. Larmuseau, “Geçmişte bile, kadınların henüz hap kullanamadığı zamanlarda, guguk kuşu çocukları önemli ölçüde daha yaygın değildi” diye ekliyor.
Son 500 yılda guguk kuşu çocuklarının oranı
Araştırmacılar, son 500 yılda bir grup Belçikalıda kaç guguk kuşu çocuğu olduğuna baktılar. Bunu yapmak için, baba soyu 18. yüzyıla kadar izlenebilen test kişilerinden alınan genetik bilgileri değerlendirdiler. Şecere araştırması ile birlikte sonuç, nesil başına yalnızca yüzde 0,9’a ulaştı.
İtalya, Mali, İspanya ve Güney Afrika’dan diğer araştırmacılar, Belçika’daki çalışmayı çok benzer yaklaşımlarla artık doğrulayabildiler. Diğer ülkelerde ve hatta diğer kıtalarda bile, guguk kuşu çocuklarının yüzdesi Belçikalı test grubundan önemli ölçüde farklı değildir.
Yüzde 30’a varan yüksek rakamlar nereden geliyor?
2005 gibi erken bir tarihte, Avustralyalı araştırmacı Michael Gilding, genel kamuoyunun neden guguk kuşu çocuklarının oranının yüzde 30’a kadar çıktığını varsaydığı sorusunu ele aldı. Bu iddiaların orijinal kaynaklarını bulmak zordur çünkü bilimsel olarak hiçbir zaman yayınlanmamıştır.
Gilding ayrıca uzman bir makalesinde, bu yanılgının nedeninin ABD ve Avustralya’daki babalık testleri için laboratuvarlardan yayınlanan rakamlarda yattığını yazıyor. Bunlar yüzde 30’a varan kotalar yazıyor. Gilding, “Bu yüksek sayılar hiçbir şekilde havadan yapılmamıştır” diyor. “Babalık testinin sadece şüphe durumunda yapılmasından kaynaklanıyor.” Bu açıdan bakıldığında, People and Place dergisinde uzmanlık yazısını yayınlayan Gilding, oranın yüzde 30’un bile altında olduğunu düşünüyor.
Evrimsel avantajların maliyeti çok yüksek
Guguk kuşu çocukların oranı üzerine yapılan araştırmanın mevcut sonuçları, Belçikalı araştırmacıları sözde gen alışverişi tezinden şüpheye düşürüyor. Bu teori, kadınların çocuklarına eşlerinden daha iyi genler vermek için kasıtlı olarak aldattığını ve eşlerinin üzerine guguk kuşu dikme zamanlaması konusunda ahlaki bir sorunları olmadığını savunuyor.
Aksine, Belçikalı araştırmacılar, olası evrimsel avantajların olası maliyetlerinin çok yüksek olduğundan şüpheleniyorlar. Dolandırıcılık ortaya çıkarsa, ortaklık bozulabilir ve üvey baba ve akrabaları çocuğa bakmayı bırakabilir.
Sadece babalık testi netlik getirecek
Baba ile çocuk arasında görsel benzerlikler olsa bile ancak genetik babalık testi netlik sağlayabilir. Böyle bir testte, çocuğun DNA’sının oldukça değişken bölümleri, sözde işaretçiler, polimeraz zincir reaksiyonu kullanılarak incelenir. Bu durumda annenin genlerinin yüzde 50’si ve babanın genlerinin yüzde 50’si saptanabilir olmalıdır. Baba genlerinin analizi herhangi bir sapma göstermiyorsa, kalifiye bir laboratuvardan yapılan babalık testi biyolojik babalığı doğrulayabilir.